Hazkunde hormonaren eta diabetesaren arteko elkarreragina: harreman konplexua ezagutaraztea

Sarrera: Hazkunde hormonaren (GH) eta diabetesaren arteko elkarrekintza interes zientifikoko gaia da aspalditik. GH batez ere hazkuntzan eta garapenean duen zereginagatik ezaguna den arren, glukosaren metabolismoan ere funtsezko papera du. Artikulu honek GH eta diabetesaren arteko erlazio konplexua aztertzea du helburu, GHk intsulinarekiko sentikortasunean, glukosaren erregulazioan eta diabetesaren garapenean dituen ondorioak argituz.

Hazkunde hormona ulertzea: GH, somatotropina izenez ere ezaguna, hipofisiak jariatzen duen hormona da. Bere funtzio nagusia haurtzaroan eta nerabezaroan hazkuntza suspertzea da. Hala ere, GHk hainbat ehun eta organotan eragiten jarraitzen du helduaroan zehar. GH xede-ehunetan jarduten du, proteinen sintesia sustatuz, zelulen zatiketa estimulatuz eta metabolismoa erregulatuz.

GH eta intsulinarekiko sentikortasuna: GH eta diabetesaren arteko lotura nagusietako bat intsulinarekiko sentikortasunean duten eragina da. Testuinguruaren arabera, GHk intsulinarekiko sentsibilizatzaileak eta intsulinarekiko antagonikoak eragin ditu. Glukosaren metabolismo normala duten pertsonengan, GHk intsulinarekiko sentikortasuna hobetzen du, eta zelulek glukosa aprobetxatu eta aprobetxatzen dute. Hala ere, GH gehiegizko baldintzetan, akromegalian adibidez, GHk intsulinarekiko sentikortasuna kaltetu dezake, intsulinarekiko erresistentzia eta diabetesa garatzeko arriskua areagotu.

GH eta glukosaren erregulazioa: GHk glukosaren erregulazioan ere eragiten du glukoneogenesia estimulatuz, gibelak karbohidrato ez diren iturrietatik glukosa ekoizten duen prozesua. Horrek odoleko glukosa maila handitzea ekar dezake, batez ere baraualdi edo estres aldietan. GHk ehun periferikoetan glukosa hartzea ere inhibitzen du, odoleko glukosa maila igotzen laguntzen du. Hala ere, GH gabezia duten pertsonetan, glukosaren tolerantzia urritasuna eta diabetesa izateko arriskua areagotzea ikusi da, eta horrek iradokitzen du GH gabeziak glukosaren disregulazioan ere izan dezakeela.

GH eta 1 motako diabetesa: 1 motako diabetesa gaixotasun autoimmune bat da, pankreako intsulina ekoizten duten beta zelulak suntsitzen dituena. Ikerketek frogatu dute 1 motako diabetesa duten pertsonek sarritan GH jariatze murriztua erakusten dutela. GH gabezia honek hazkundea atzeratzea eta nerabezaroa atzeratzea eragin dezake 1 motako diabetesa duten haurrengan. Gainera, GH ordezko terapiak hazkuntza eta kontrol metabolikoa hobetzen dituela frogatu da pertsona horiengan.

GH eta 2 motako diabetesa: 2 motako diabetesa intsulinarekiko erresistentzia eta glukosaren erregulazio okerra ditu. GH gehiegizkoa, akromegalian ikusten den bezala, 2 motako diabetesa garatzeko arrisku handiagoarekin erlazionatu da. Elkarte honen azpian dauden mekanismoak konplexuak eta faktore anitzekoak dira. GH gehiegizkoak intsulinarekiko erresistentzia ekar dezake intsulinaren seinaleztapen-bideak oztopatu eta lipolisia sustatuz, gantz-azido askeen maila handitzea eraginez, eta horrek intsulinarekiko erresistentzia areagotzen laguntzen du. Gainera, GH gehiegizkoak pankreako beta zelulen funtzioa kaltetu dezake, eta intsulina jariatze desegokia dakar.

Inplikazio terapeutikoak: GH eta diabetesaren arteko erlazio korapilatsua kontuan hartuta, garrantzitsua da ondorio terapeutikoak kontuan hartzea. GH gabezia duten pertsonengan, GH ordezko terapia onuragarria izan daiteke glukosaren erregulazioa eta intsulinarekiko sentikortasuna hobetzeko. Aitzitik, GH gehiegizko baldintzetan, akromegalian esaterako, tratamendu estrategiek GH maila murriztea eta intsulinarekiko sentikortasuna berreskuratzea dute helburu. Gainera, sortzen ari diren ikerketak intsulinarekiko erresistentzia eta 2 motako diabetesa kudeatzeko GH hartzaileen antagonisten balizko erabilera aztertzen ari da.

Ondorioa: GH eta diabetesaren arteko erlazioa konplexua eta askotarikoa da. GHk intsulinarekiko sentikortasunean, glukosaren erregulazioan eta 1 eta 2 motako diabetesaren garapenean eragiten du. Elkarreragin hori ulertzea funtsezkoa da GH gabezia edo gehiegizkoa duten pertsonen estrategia terapeutikoak optimizatzeko. Ikerketa gehiago behar dira harreman horren azpian dauden mekanismo korapilatsuak argitzeko eta esku-hartze zuzenduak garatzeko glukosaren metabolismoa hobetzeko eta diabetesa garatzea prebenitzeko gizabanako jasangarrietan.